Yasin buyudukce mumlarin azalirmis.Dogum gunu pastami gordugumde ilk aklimdan gecen seydi.Tek mum oldugundan midir nedir tum dileklerimi tek cumle icinde siralama geregi duydum.Mutluluk,saglik,huzur,basari ve ask. Rituel gibi gorunsede hayatta eksik olan bi seyler oldugunu biliyordum.Muzlu sut ve mukemmel dostlar dilemedigime gore eksik olan baska seylerdi.Annem hep yetinmeyi bilmedigimden sikayet etsede ben 23 sene yetinmistim aslinda.Sen geldin ve ben bunu anladim. "Hayatta bisi daha ogrenmis oldum" repligi sadece İssiz Adamin Ada`sinin diline yakismazdiya. Ben de bisi daha ogrenmis oldum iste.Neyin hediyesiydin sen sonra cok dusundum. Annemin yanildigini. Belki de kanaatkar olusumun mukafati oldugunu..Ne diyordum? Sonra sen geldin... Ben tek mum ufleyerek 5 yas buyudum seninle..Yasayamam olurum dedigim seylersizde yasayabilecegimi gosterdin bana.. Ve buyuk konusmamam kanaatkar olusuma eklendi...Dunyada her kadin ruh esinin kaburgasindan yapilmis derlerya. Dogru sevgili.Basimi gogsune koydugumda kafam oraya tam uyunca anladim.Puzzlen son parcasi benmisim yani.. İste benim bir yas buyume seruvenim bu sene boyle oldu..Simdi senin dilek zamanin..Huzur, saglik, mutluluk ne dilersen dile tek cumle hakkin var. Sen dile. Soz aminli muma uflemesi benden !

Kursuni renkler

Her sey guzel olacak dedikleri an ic sesimin ve her sey bitiyor diye tamamladigini soylerken trafigin en kilit noktasindaydim.Camdan bakip dusunmek,insanlari birine benzetmek, yan arabada koltuktan kafasi dusmus kucuge gülmek icin ideal bir trafikti.Ama ben iç sesimin tamamlama halini dusunmeyi sectim. Guzel olan her sey biter mi ?Ask mesela bitiyor aslinda.Cikolata,muzlu süt,pazar kahvaltilari,Gokhan Turkmen'in en akustik parcalari.Hepsi o kadar cabuk biterken bir konuyu saatlerce konusmanin anlamsizligini dusundum.Seni uzen bir konu icin saatlerini harcarken neden google'a Gokhan Turkmen yazmiyoruz ki? Kursuni renkler gibi...Ya da ne bileyim iste...Demem su ki: İnsanlari anlamak cok kolay,iletisim problemi yasamiyorsan kendini anlatmanda...Ama seni anlayip anlamadiklarini anlamak bu cumleyi kurmak kadar zor .

Maneviyat

Uyandiginda gulumsuyorsan eger bu onunla mutlu oldugunu gosterir.Hayir avuclarinin terlemesi yanaklarinin al al olusundan farkli bir sey bu.Maneviyatimin guclu olusuyla hele hic ilgisi yok.Dusunuyorumda ask bilincaltini ele gecirmeden hep bir eksiklik var.Bu eksiklik ask olmadan anlasilmiyor.Kilo vermen,yuzune renk gelisi, extra bakimli olma cabalarin, ojelerinindaimi parlakligi ve cantandan cikarmadigin el kremin... Bogaz bu kadar romantik miydi sen yokken? İki direkten ibaret olan ve egzos kokusunun denize karistigi o karma corman isiklar gozunu yormaz miydi insanin? Senden oncesi o deniz kadar bulanik.Dibi goremiyorum. İstemiyorumda. Korkutmuyor bu beni. Sonsuzluk gibi bisey. Bitmeyen. Maneviyatimin guclu olusuyla ilgisi yok. Yemin edebilirim.

İcime yigilmis antika esyalari kaldirip atmak icin bir hayal kur bana. Bir hayal kur,ben oynayayim.Yagmurlu bir gunde yalin ayak yurudugum arnavut kaldirimlari olsun icinde. Gasp sehrinde olmayan bi hayal.Kiyi kasabasi olabilir.Sarap olmayi bekleyen uzum kokulu sokaklari olan bir kiyi kasabasi.Ve beni agiz dolusu guldur o hayalde.Sen kur,kurmasi parayla degilya.Derdimi tasami denizin dalgasi yap sen.Gokyuzunun her rengi kabulum.Bir kose bul bana, elimde bitmek bilmeyen siirler olsun.İsterse gun dogmasin.Sen kur iste.Kurmak bedava...

Yalnizlik

Gideli 3 saat oldu bayım.Şimdiden özledim senili cümleler gelsede dilime susuyorum.Çünkü ben sırtım dönükken özlüyorum seni.Kilometreleri beklemiyor yüzünü görme isteğim.Sen mutfaktayken salonda seni özleyebiliyorum.Hayır yardım etmesende olur ama mutfakta yalnız kalmasam iyi olmaz mı?

Orhan Veli'yi mahfeden havalarin bize dokunmaması zor ihtimal. Şair optimistliği diye bir şey var şüphesiz.Kuş cıvıltısından ağız dolusu dizeler yazan insanların bile yıldığı sonbaharı sevmem için sebeplerimiz olmali. Belki filmlerde gördüğüm piknik sepetini alıp boğaza karşı bir falez bulmalıyız. Üşümemi unuturum söz. Söylenmem esen rüzgara illa mualefet oluncaksa bahar şarkıları söylerim kışa inat..Gülümserim.. Asmam yüzümü akmayan trafiğe.. Yakınmam anlayışsız insanlardan.. Bir şair doğar sonra bir şiir olur..Okuruz beraber.Bitmez şiir...Yıl olur...Ölmez şairler...

Muzeyyen Senar

Mevsimlerden Müzeyyen Senar...Hiç olmadık zamanda özleminin ağır bastığı mevsim..Gece yarısı olmaz mıydı böyle şeyler? Olmazmış.Günün en olmadık saatinde özleyebiliyormuş insan.Duyduğu bir melodide ,atılan bir kahkahada yüzünü görebiliyormuş..Hiç ummadığım bir sokakta karşıma çık istiyorum.Filmin devamında yanında ismimi verdiğin minik kız çocuğu olmasın, ıssız adam gibi iç seslerde değil hayalim.Salt konuşma işte..Her zaman sarı yapraklar üstünde sarınılmaz ya,biz kaldırım taşına oturup konuşalım..Son kuponunun yine yattığından bahset bana..Ben de aynı maça oynadığımı söyleyeyim ve gülelim yine..İşte biz bu senaryolarda dahi gülelim bayım. İster kaldırım taşı ister sarı yapraklar..

Ne demiş Müzeyyen Senar "Daha önceleri neredeydiniz?"